Dinadalhan ko ng prutas at mainit na sabaw ang kaibigan kong may sakit.

Nagpapatugtog ako nang malakas na malakas kapag may sakit ang aking kapatid upang siya’y sumaya at gumaling ang kanyang karamdaman.

Kapag may nakita akong bulag sa kalsada at humihingi ng tulong para makatawid sa kabilang kalye, hindi ko ito papansinin.

Ang may mga kapansanang tao ay walang karapatang ipkita ang kanilang kakayahan at talento.

Ang pagtulong sa kapwa ay nagpapakita ng pagmamalasakit sa kanila.

Nakita mong mali ang daanang  nilalakaran ng isang bulag. Siya ay iyong tutulungan.

Pagtawanan ang mga taong may kahinaan dahil mas magaling ka sa kanila at mas marami kang kayang gawin.

Ang pagmamalasakit ay ginagawa sa iyong kapwa sa mga panahong higit nilang kailangan ang túlong, pag-aalaga o pagkalinga.

Kapag maysakit ang nakababata kong kapatid ay pinupunasan ko ng maligamgam na tubig ang kaniyang noo gamit ang bimpo.

Huwag pansinin ang mga taong nanghihingi ng tulong o kalinga sapagkat abala ito sayo kahit may kakayahan ka naman sanang tumulong.

Ang pagbibigay sa kapwa ng simpleng tulong ay nagdudulot ng kasiyahan sa kanila.