Przeprowadzono doświadczenie, do kolejnych probówek z Al(OH)₃ dodano odczynniki

1.NaOH aq 2.H₂O 3. Mg 4. HClaq

Za pomocą, którego odczynnika można wykazać amfoteryczność wodorotlenku glinowego

Które reakcje przedstawione równaniami potwierdzają charakter amfoteryczny wodorotlenku glinu

I. 2 Al(OH)₃ ↔ Al₂O₃ + 3 H₂O

II. Al(OH)₃ + 3 HCl ↔ AlCl₃ + 3 H₂O

III. Al(OH)₃ + 3 NH₄Cl ↔ AlCl₃ + 3 NH₃ ∙ H₂O

IV. Al(OH)₃ + NaOH ↔ Na[Al(OH)₄]

Stop glinu z magnezem rozpuszczono w kwasie solnym. Do otrzymanego roztworu dodano nadmiar NaOH. W jakiej postaci znajduje się glin po zakończeniu reakcji?

Aby dokonać przejścia: SiO₂ → H₂SiO_{3 użyjesz:}

Do roztworu "szkła wodnego" dodano nadmiar rozcieńczonego kwasu solnego, w wyniku czego zaszła reakcja:

W trzech nieopisanych probówkach znajdują się wodne roztwory NaCl, Na₂CO₃ , Na₂SiO₃. W celu określenia w którym naczyniu znajduje się Na₂SiO₃ należy :

Podziałano nadmiarem kwasu solnego na próbki zawierające jednakowe ilości wagowe:

I. Na₂CO₃ II. NaHCO₃ III. BaCO₃ IV. CaCO₃

Otrzymana ilość dwutlenku węgla była:

Wodór wydziela się w reakcji Al z:

Tlenek Cr₂O₃ reaguje z wodą i powstaje:

Do jednej probówki z tlenkiem glinu dodano kwas solny, a do drugiej zasadę sodową.