ก. เหล็กหล่อ

ข. อะลูมิเนียมอัลลอยด์

ค. โลหะผสม

ง. เหล็กผสมทองแดง

ก. ห้องเผาไหม้

ข. ช่องทางน้ำหล่อเย็น

ค. ปลอกสูบ

ง. ช่องทางไอดีไอเสีย

ก. เหล็กหล่อคาร์บอนโมลิบดินั่ม

ข. เหล็กกล้าโครเมียม

ค. เหล็กกล้าโครเมียมโมลิบดินั่ม

ง. เหล็กกล้าคาร์บอน

ก. เปลี่ยนทิศทางการเคลื่อนที่ของเพลาลูกเบี้ยว

ข. เปลี่ยนทิศทางการเคลื่อนที่ของลูกสูบให้เป็นการหมุนแบบวงกลม

ค. รับกำลังงานจากการเผาไหม้

ง. รองรับแบริ่ง

ก. ควบคุมการเคลื่อนตัวของเพลาข้อเหวี่ยงไปตามแนวเพลา

ข. ควบคุมการเคลื่อนตัวของเพลาข้อเหวี่ยงในแนวขึ้นลง

ค. รับแรงต้านจากการเหยียบครัตช์

ง. ป้องกันการสไลด์ตัวของเพลาข้อเหวี่ยง

ก. 320–330 องศาเซลเซียส

ข. 300–500 องศาเซลเซียส

ค. 400–800 องศาเซลเซียส

ง. 400–1,200 องศาเซลเซียส

ก. ต้องมีน้ำหนักเบา

ข. ต้องมีน้ำหนักมาก

ค. ต้องทำจากเหล็กหล่อ

ง. ใช้สารหล่อลื่นได้หลายประเภท

ก. ป้องกันการรั่วของแก๊สจากการเผาไหม้

ข. กวาดน้ำมันหล่อลื่นออกจากผนังกระบอกสูบ

ค. แหวนตัวบนทำหน้าที่กวาดน้ำมันหล่อลื่น

ง. ป้องกันลูกสูบติดเนื่องจากความร้อน

ก. ยึดแบบกึ่งลอย

ข. ยึดแบบกึ่งกลาง

ค. ยึดด้านข้าง

ง. ยึดด้านบน

ก. Single Overhead Valve

ข. Double Overhead Valve

ค. Single Overhead Camshaft

ง. Double Overhead

ก. ลิ้นไอดีมีขนาดเล็กกว่าลิ้นไอเสีย

ข. ลิ้นไอดีมีขนาดใหญ่กว่าลิ้นไอเสีย

ค. ลิ้นไอดีและลิ้นไอเสียมีขนาดเท่ากัน

ง. ขนาดของลิ้นขึ้นอยู่กับวิศวกรการออกแบบ

ก. 1 รอบ

ข. 2 รอบ

ค. 3 รอบ

ง. 4 รอบ

ก. 1 รอบ

ข. 2 รอบ

ค. 3 รอบ

ง. 4 รอบ

ก. จังหวะประจุไอดีเข้าห้องเผาไหม้

ข. จังหวะฉีดน้ำมันเข้าห้องเผาไหม้

ค. จังหวะประจุอากาศเข้าห้องเผาไหม้

ง. จังหวะดูดไอดีเข้ามาไล่ไอเสีย

ก. การฉีดน้ำมันเชื้อเพลิง

ข. การจุดระเบิด

ค. การประจุไอดี

ง. การคายไอเสีย

ก. แบบฉีดตรง

ข. แบบหมุนวน

ค. แบบห้องเผาไหม้ล่วงหน้า

ง. แบบปิด

ก. ความดันในการเผาไหม้สูง

ข. ประสิทธิภาพทางความร้อนสูง

ค. ใช้น้ำมันเชื้อเพลิงได้หลากหลาย

ง. อุณหภูมิแก๊สไอเสียสูง

ก. อุณหภูมิแก๊สไอเสียต่ำ

ข. โครงสร้างห้องเผาไหม้ไม่ซับซ้อน

ค. เสียงเครื่องยนต์ดัง

ง. ความดันในการเผาไหม้ต่ำ

ก. แบบอากาศหมุนวน

ข. แบบห้องเผาไหม้ล่วงหน้า

ค. แบบเซลล์พลังงาน

ง. แบบฉีดตรง

ก. การน็อคของเครื่องยนต์น้อย

ข. การน็อคของเครื่องยนต์มาก

ค. สูญเสียความร้อนจากห้องหมุนวนน้อย

ง. สมรรถนะของเครื่องยนต์สูงที่ความเร็วต่ำ

ก. ลดแรงต้านการเคลื่อนที่ในจังหวะคาย

ข. ลดความร้อนของเครื่องยนต์

ค. เพื่อให้การระบายไอเสียได้หมดจด

ง. เพิ่มประสิทธิภาพในจังหวะอัด

ก. ลิ้นไอเสียปิด ลิ้นไอดีเปิด

ข. ลิ้นไอดีกำลังจะเปิด ลิ้นไอเสียปิด

ค. ลิ้นไอดีเปิดค้างเพื่อดูดอากาศ

ง. ลิ้นไอเสียกำลังจะปิด ลิ้นไอดีเริ่มเปิด

ก. ประกายไฟจากหัวเทียน

ข. ความร้อนจากหัวเผา

ค. ความร้อนจากการอัดอากาศ

ง. ฝอยละอองน้ำมัน

ก. ปลายจังหวะคาย

ข. ปลายจังหวะดูด

ค. ปลายจังหวะกำลัง

ง. ต้นจังหวะดูด

ก. อัดไอดีเพียงอย่างเดียว

ข. อัดอากาศเพียงอย่างเดียว

ค. อัดน้ำมันกับอากาศ

ง. ใช้หัวเผาในการจุดระเบิด

ก. เครื่องยนต์ 2 จังหวะ

ข. เครื่องยนต์ 4 จังหวะ

ค. เครื่องยนต์ดีเซล

ง. เครื่องยนต์แก๊สโซลีน

ก. ฉีดน้ำมันเชื้อเพลิงในตำแหน่งลูกสูบอยู่ศูนย์ตายบน

ข. ฉีดน้ำมันเชื้อเพลิงตามภาระของเครื่องยนต์

ค. ฉีดน้ำมันเพียงเล็กน้อยปลายจังหวะอัด

ง. หยุดฉีดน้ำมันเมื่อลดความเร็วของเครื่องยนต์

ก. แบบแถวเรียง

ข. แบบจานจ่าย

ค. แบบผสม

ง. แบบรางร่วม

ก. มีลูกปั๊ม (Plunger) เท่ากับจำนวนสูบของเครื่องยนต์

ข. มีลูกปั๊ม (Plunger) จำนวนสองเท่าของจำนวนสูบเครื่องยนต์

ค. มีลูกปั๊ม (Plunger) เพียงตัวเดียว

ง. ขึ้นอยู่กับการออกแบบ

ก. การบิดตัวของลูกปั๊ม (Plunger)

ข. อัตราส่วนการอัดของเครื่องยนต์

ค. ระยะชักของลูกปั๊ม

ง. ความยาวของลูกปั๊ม

ก. แบบแถวเรียง (PE)

ข. แบบจานจ่าย (VE)

ค. แบบกลไก

ง. แบบใช้รางร่วม (Common Rial)

ก. 1 ชุด

ข. 2 ชุด

ค. 4 ชุด

ง. ตามจำนวนสูบของเครื่องยนต์

ก. แบบแถวเรียง (PE)

ข. แบบจานจ่าย (VE)

ค. แบบกลไกควบคุม

ง. แบบใช้รางร่วม (Common Rail)

ก. การฉีดครั้งที่ 1

ข. การฉีดครั้งที่ 2

ค. การฉีดครั้งที่ 3

ง. การฉีดครั้งที่ 4

ก. เพื่อให้ได้กำลังสูงสุด

ข. เพื่อให้ประหยัดเชื้อเพลิงที่สุด

ค. เพื่อควบคุมสภาวะการทำงานของเครื่องยนต์

ง. เพื่อให้การเผาไหม้สมบูรณ์ที่สุด

ก. 140 MPa

ข. 150 MPa

ค. 160 MPa

ง. 170 MPa

ก. ท่อน้ำมันไหลกลับปั๊ม

ข. ท่อส่งไปหัวฉีด

ค. อุปกรณ์ควบคุมแรงดัน

ง. เซนเซอร์วัดแรงดัน

ก. ลิ้นโซลินอยด์

ข. ห้องควบคุมแรงดัน

ค. แรงดันน้ำมัน

ง. การยกตัวของหัวฉีด

ก. ฉีดน้ำมันได้รวดเร็ว

ข. ลดมลภาวะจากการเผาไหม้

ค. ฉีดน้ำมันได้ปริมาณมาก

ง. ใช้น้ำมันเชื้อเพลิงที่มีคุณภาพต่ำได้

ก. หัวฉีด

ข. รางร่วม

ค. ปั๊ม

ง. โซลีนอยด์ควบคุมแรงดันน้ำมัน

ก. แบบแถวเรียง (PE)

ข. แบบจานจ่าย (VE)

ค. แบบคอมมอนเรล

ง. แบบกึ่งอิเล็กทรอนิกส์

ก. ทำความสะอาดชิ้นส่วน

ข. เพิ่มกำลังอัดในกระบอกสูบ

ค. ระบายความร้อนออกจากชิ้นส่วน

ง. ลดแรงเสียดทานของชิ้นส่วนที่สัมผัสกัน

ก. แบบวิดสาด

ข. แบบใช้แรงดัน

ค. แบบผสม

ง. แบบใช้แรงดันจากการเผาไหม้

ก. เพื่อให้เครื่องยนต์มีกำลังมากขึ้น

ข. เพื่อป้องกันกำลังอัดรั่ว

ค. เพื่อให้ทนความร้อนและความดันจากการเผาไหม้

ง. เพื่อให้ทนต่อสิ่งสกปรกที่ปนเปื้อนในน้ำมัน

ก. 110 องศาเซลเซียส

ข. 117 องศาเซลเซียส

ค. 128 องศาเซลเซียส

ง. 130 องศาเซลเซียส

ก. ท่อทางน้ำมันเครื่อง

ข. ปั๊มน้ำมันเครื่อง

ค. ลิ้นควบคุมแรงดัน

ง. อ่างน้ำมันเครื่อง

ก. เกาะผิวชิ้นส่วนได้ดี

ข. ชิ้นส่วนฟิล์มไม่ขาดง่าย

ค. มีความลื่นสูง

ง. เมื่ออุณหภูมิสูงจะระเหยได้ดี

ก. ลดแรงดันน้ำมันเครื่อง

ข. เพิ่มแรงดันน้ำมันเครื่อง

ค. ระบายความร้อนน้ำมันเครื่อง

ง. ลดความร้อนน้ำหล่อเย็น

ก. ปั๊มน้ำมันแบบฟันเฟือง

ข. ปั๊มน้ำมันแบบโรตารี่

ค. ลิ้นเพิ่มแรงดันและลิ้นระบาย

ง. ลิ้นปรับแรงดันและลิ้นระบาย

ก. ชิ้นส่วนเกิดการสึกหรออย่างรวดเร็ว

ข. แรงดันน้ำมันเครื่องลดลงอย่างรวดเร็ว

ค. น้ำมันเครื่องเสื่อมสภาพ

ง. น้ำมันเครื่องจะเหลวมาก

ก. การหล่อลื่นไม่เพียงพอ

ข. น้ำมันเครื่องต่ำกว่าระดับกำหนด

ค. อุณหภูมิเครื่องยนต์ต่ำเกินไป

ง. การเลือกใช้น้ำมันผิดเบอร์

ก. การหล่อลื่นไม่เพียงพอ

ข. น้ำมันเครื่องต่ำกว่าระดับกำหนด

ค. อุณหภูมิเครื่องยนต์ต่ำเกินไป

ง. การเลือกใช้น้ำมันผิดเบอร์

ก. การหล่อลื่นไม่เพียงพอ

ข. น้ำมันเครื่องต่ำกว่าระดับกำหนด

ค. อุณหภูมิเครื่องยนต์ต่ำเกินไป

ง. การเลือกใช้น้ำมันผิดเบอร์

ก. ถ่ายน้ำมันเครื่องช้ากว่าระยะที่กำหนด

ข. เลือกใช้น้ำมันเครื่องผิดเบอร์

ค. อุณหภูมิเครื่องยนต์ต่ำเกินไป

ง. น้ำมันเครื่องต่ำกว่าระดับกำหนด

ก. 200 องศาเซลเซียส

ข. 250 องศาเซลเซียส

ค. 270 องศาเซลเซียส

ง. 290 องสาเซลเซียส

ก. SG

ข. CG

ค. FG

ง. BG

ก. ระบายความร้อนออกจากเครื่องยนต์ให้มากที่สุด

ข. ป้องกันประสิทธิภาพการหล่อลื่นลดลง

ค. รักษาอุณหภูมิของเครื่องยนต์ ให้อยู่ในช่วงอุณหภูมิทำงาน

ง. ป้องกันผนังกระบอกสูบสึกหรอเร็ว

ก. เครื่องยนต์ขนาดใหญ่

ข. เครื่องยนต์ขนาดเล็ก

ค. เครื่องยนต์ 2 จังหวะ

ง. เครื่องยนต์ 4 จังหวะ

ก. ประสิทธิภาพทางความร้อนของเครื่องยนต์ลดลง

ข. ปั๊มน้ำทำงานอย่างต่อเนื่อง

ค. กำลังเครื่องยนต์ลดลง

ง. เชื้อเพลิงกลั่นตัวเกาะผนังกระบอกสูบ

ก. การแลกเปลี่ยนความร้อน

ข. การหมุนเวียนของน้ำหล่อเย็น

ค. การกักน้ำหล่อเย็นไว้ที่หม้อน้ำ

ง. การเพิ่มความเร็วในการหมุนของปั๊มน้ำ

ก. ทำให้ท่อน้ำยึดติดกันเป็นชุด

ข. ปะทะกับอากาศเพื่อถ่ายเทความร้อนออก

ค. ช่วยให้หม้อน้ำแข็งแรงมากขึ้น

ง. ป้องกันเศษวัสดุ ปะทะกับหม้อน้ำขณะรถแล่น

ก. หลอดน้ำ

ข. น้ำหล่อเย็น

ค. ฝาครอบบน

ง. ฝาหม้อน้ำ

ก. แบบครีบแผ่น

ข. แบบครีบลูกฟูก

ค. แบบน้ำไหลลง

ง. แบบน้ำไหลข้าม

ก. อุณหภูมิเพิ่มขึ้นแรงดันเพิ่มขึ้น

ข. อุณหภูมิเพิ่มขึ้นแรงดันลดลง

ค. อุณหภูมิลดลงแรงดันเพิ่มขึ้น

ง. แรงดันและอุณหภูมิไม่มีความสัมพันธ์กัน

ก. หม้อน้ำแบบไหลลง

ข. ฝาหม้อน้ำ

ค. ปั๊มน้ำ

ง. เทอร์โมสตัท

ก. ช่วยให้น้ำหล่อเย็นร้อนเร็วขึ้น

ข. ช่วยให้น้ำหล่อเย็นเย็นเร็วขึ้น

ค. ควบคุมแรงดันหม้อน้ำ

ง. รักษาระดับอุณหภูมิของเครื่องยนต์

ก. ระบายความร้อนน้ำหล่อเย็น

ข. ระบายความดันออกจากระบบ

ค. ควบคุมแรงดันหม้อน้ำ

ง. เพิ่มการหมุนเวียนของน้ำหล่อเย็น

ก. ควบคุมความดันระบบหล่อเย็น

ข. ควบคุมความดันฝาหม้อน้ำ

ค. ควบคุมความดันเทอร์โมสตัท

ง. ควบคุมความดันในปั๊มน้ำ

ก. หม้อน้ำแบบครีบลูกฟูก

ข. หม้อน้ำแบบครีบแผ่น

ค. เทอร์โมสตัท

ง. ฝาปิดหม้อน้ำ

ก. หม้อน้ำกับท่อน้ำ

ข. หม้อน้ำกับเทอร์โมสตัท

ค. หม้อน้ำกับเครื่องยนต์

ง. เครื่องยนต์กับถังสำรองน้ำ

ก. เก็บน้ำหล่อเย็นเมื่ออุณหภูมิในระบบสูงขึ้น

ข. สำรองน้ำหล่อเย็นเมื่ออุณหภูมิในระบบสูงขึ้น

ค. ปล่อยน้ำหล่อเย็นเข้าในระบบเมื่ออุณหภูมิต่ำลง

ง. เก็บน้ำไว้ใช้สำหรับเติมหม้อน้ำ

ก. ประจุอากาศเข้าเครื่องยนต์

ข. ประจุไอดีเข้าเครื่องยนต์

ค. ประจุน้ำมันเชื้อเพลิงเข้าเครื่องยนต์

ง. ผสมอากาศกับน้ำมันเชื้อเพลิง

ก. ไล่ก๊าซไอเสียออกจากห้องเผาไหม้

ข. ทำให้การเผาไหม้มีประสิทธิภาพ

ค. ได้กำลังจากเครื่องยนต์มากขึ้น

ง. ลดมลภาวะของก๊าซไอเสีย

ก. มีขนาดใหญ่

ข. ต้านทานอากาศน้อย

ค. ล้างทำความสะอาดได้

ง. อากาศไหลเข้าสะดวก

ก. ประสิทธิภาพการกรองสูง

ข. ต้านทานอากาศน้อย

ค. อากาศไหลเข้าสะดวก

ง. ต้องการบำรุงรักษาน้อย

ก. เปิด–ปิด อากาศเข้ากระบอกสูบ

ข. เปิด–ปิด ให้ไอดีเข้ากระบอกสูบ

ค. เปิด–ปิด น้ำมันเข้ากระบอกสูบ

ง. เป็นช่องที่อากาศกับน้ำมันเข้ากระบอกสูบพร้อมกัน

ก. เครื่องยนต์มีอัตราเร่งดีขึ้น

ข. เครื่องยนต์ทนทานมากขึ้น

ค. ลดขนาดของลิ้น

ง. เครื่องยนต์มีขนาดเล็กลง

ก. ทำให้เครื่องยนต์มีขนาดเล็กลง

ข. ติดตั้งเครื่องยนต์กับตัวรถได้สะดวก

ค. อุ่นอากาศก่อนเข้าห้องเผาไหม้

ง. ระบายความร้อนไอเสียก่อนปล่อยออกจากเครื่องยนต์

ก. เร่งการระบายไอเสียออกจากใบพัดเทอร์ไบน์

ข. เร่งการประจุอากาศเข้ากระบอกสูบ

ค. เพิ่มความทนทานให้กับฝาสูบ

ง. เร่งการคายไอเสียจากห้องเผาไหม้

ก. ใช้ไอดีขับใบพัดเทอร์ไบน์

ข. ใช้ไอดีขับใบพัดคอมเพรสเซอร์

ค. ใช้ไอเสียขับใบพัดเทอร์ไบน์

ง. ใช้ไอเสียขับใบพัดคอมเพรสเซอร์

ก. ประหยัดน้ำมันเชื้อเพลิง

ข. สามารถเพิ่มความดันตามภาระของเครื่องยนต์

ค. มีอายุการใช้งานยาวนาน

ง. สามารถควบคุมคุณภาพของไอเสียได้

ก. กำลังของเครื่องยนต์ลดลง

ข. เครื่องยนต์มีเสียงดัง

ค. ไม่มีความต้านทานการไหล

ง. เกิดแรงดันย้อนกลับ

ก. เพิ่มกำลังม้าให้แก่เครื่องยนต์

ข. ลดเสียงดังจากเครื่องยนต์

ค. ช่วยให้ประหยัดเชื้อเพลิง

ง. ลดมลภาวะของก๊าซไอเสีย

ก. คาร์บอนมอนอกไซด์ (CO)

ข. คาร์บอนไดออกไซด์ (CO₂)

ค. ไฮโดรคาร์บอน (HC)

ง. ไนตริกออกไซด์ (NO_X)

ก. 2 แบบ คือ แคตตาไลท์ติกทางเดียว และ 3 ทาง

ข. 2 แบบ คือ แคตตาไลท์ติก 2 ทาง และ 3 ทาง

ค. 2 แบบ คือ แคตตาไลท์ติกทางเดียว และ 2 ทาง

ง. 3 แบบ คือ แคตตาไลท์ติกทางเดียว 2 ทาง และ 3 ทาง

ก. ลดอุณหภูมิก๊าซไอเสีย

ข. ลดก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์ (CO)

ค. นำก๊าซไอเสียกลับไปเผาซ้ำ

ง. เพิ่มอากาศเข้ากระบอกสูบ

ก. กระแสไหลในวงจรเพิ่มขึ้น

ข. แรงเคลื่อนในวงจรเพิ่มขึ้น

ค. กระแสไหลในวงจรน้อยลง

ง. ความต้านทานในวงจรเพิ่มขึ้น

ก. 2 แบบ คือ วงจรกระแสตรงและวงจรกระแสสลับ

ข. 1 แบบ คือ วงจรกระแสตรง

ค. 2 แบบ คือ วงจรอนุกรมและวงจรอันดับ

ง. 2 แบบ คือ วงจรอนุกรมและวงจรขนาน

ก. จ่ายไฟให้วงจรส่องสว่าง

ข. จ่ายไฟให้ระบบไฟชาร์จ

ค. จ่ายไฟให้วงจรสตาร์ต

ง. ประจุไฟเข้าแบตเตอรี่

ก. มอเตอร์สตาร์ตใช้พลังงานไฟฟ้า อัลเทอร์เนเตอร์ผลิตพลังงานไฟฟ้า

ข. มอเตอร์สตาร์ตใช้พลังงานไฟฟ้า อัลเทอร์เนเตอร์ใช้พลังงานไฟฟ้า

ค. มอเตอร์สตาร์ตผลิตพลังงานไฟฟ้า อัลเทอร์เนเตอร์ผลิตพลังงานไฟฟ้า

ง. มอเตอร์สตาร์ตผลิตพลังงานไฟฟ้า อัลเทอร์เนเตอร์ใช้พลังงานไฟฟ้า

ก. กระแสแรงดันสูง

ข. กระแสแรงดันต่ำ

ค. กระแสตรง

ง. กระแสสลับ

ก. ทรานซิสเตอร์

ข. รีดิวส์เซอร์

ค. ไดโอด

ง. รีซิสเตอร์

ก. ไดโอด

ข. ขดลวดฟิลล์คอยล์

ค. ขดลวดสเตเตอร์

ง. เร็กกูเลเตอร์

ก. 12 โวลต์

ข. 13–15 โวลต์

ค. 8–2 โวลต์

ง. 10–12 โวลต์

ก. ต้องการให้สตาร์ตเครื่องยนต์ง่ายขึ้น

ข. ต้องการให้ไอน้ำในอากาศระเหยออก

ค. ต้องการให้การเผาไหม้ดีขึ้น

ง. ต้องการให้ประหยัดเชื้อเพลิง

ก. 0.6–0.8 โอห์ม

ข. 6–8 โอห์ม

ค. 0.2–0.3 โอห์ม

ง. 2–3 โอห์ม

ก. เร็กกูเลเตอร์

ข. ชุดไดโอด

ค. ขดลวดสเตเตอร์

ง. ขดลวดฟิลล์คอยล์

ก. ตัดไฟเลี้ยงเร็กกูเลเตอร์

ข. ตัดไฟเลี้ยงชุดไดโอด

ค. ตัดไฟเลี้ยงขดลวดสเตเตอร์

ง. ตัดไฟขดลวดฟิลล์คอยล์

ก. เพื่อทดสอบประสิทธิภาพของขดลวดฟิลล์คอยส์

ข. เพื่อทดสอบว่ากระแสไฟฟ้าที่ผลิตออกมาใกล้เคียงกับกระแสไฟฟ้าที่ใช้งาน

ค. เพื่อทดสอบการทำงานของชุดไดโอด

ง. เพื่อทดสอบการควบคุมแรงดันไฟฟ้าของเร็กกูเลเตอร์

ก. แก๊สไฮโดรเจน

ข. แก๊สไนโตรเจน

ค. แก๊สซัลเฟอร์

ง. แก๊สคาร์บอนมอนอกไซด์

ก. ชาร์จไฟขณะเครื่องยนต์ทำงาน

ข. ชาร์จไฟขณะอุณหภูมิแบตเตอรี่ต่ำ

ค. ชาร์จแบบช้า

ง. ชาร์จแบบเร็ว

ก. เพื่อตรวจดูระดับน้ำหล่อเย็น

ข. เพื่อตรวจดูระดับน้ำมันเครื่อง

ค. เพื่อตรวจระบบระบายความร้อน

ง. เพื่อป้องกันความเสียหายเมื่อติดเครื่องยนต์

ก. ขันนัทให้แน่นที่สุด

ข. ขันนัทเท่าที่จำเป็น

ค. ขันนัทด้วยค่าแรงขันตามคู่มือ

ง. ขันนัทไม่แน่นมากเพื่อให้ขันออกได้ง่าย

ก. กึ่งกลางระหว่างพูลเลย์

ข. บริเวณที่กดสะดวก

ค. บริเวณด้านพูลเลย์ตัวใหญ่

ง. บริเวณด้านพูลเลย์ตัวเล็ก

ก. น้ำมันเครื่องต้องอยู่ระดับ H เสมอ

ข. น้ำมันเครื่องต้องอยู่เกินระดับ H เล็กน้อย

ค. น้ำมันเครื่องต้องอยู่ระหว่างระดับ H และ L

ง. ต้องเติมน้ำมันเครื่องทันทีที่ต่ำกว่าระดับ H

ก. ขณะเครื่องยนต์เย็น

ข. ขณะเครื่องยนต์ร้อน

ค. ขณะอุ่นเครื่องยนต์

ง. แล้วแต่ความต้องการ

ก. มัลติมิเตอร์

ข. ไฮโดรมิเตอร์

ค. บาร์โรมิเตอร์

ง. โอห์มมิเตอร์

ก. 0.80 – 1.00

ข. 1.15 – 1.19

ค. 1.20 – 1.25

ง. 1.25 – 1.28

ก. การทำงานของระบบสตาร์ต

ข. รอยรั่วซึมของระบบหล่อลื่น

ค. รอยรั่วซึมของระบบระบายความร้อน

ง. การทำงานของระบบไฟชาร์จ

ก. เพื่อให้เครื่องยนต์มีกำลังมากขึ้น

ข. เพื่อให้ประหยัดเชื้อเพลิง

ค. เพื่อความสมบูรณ์ในการทำงาน

ง. เพื่อลดมลภาวะจากแก๊สไอเสียรถยนต์

ก. ข้อต่อท่อทางน้ำหล่อเย็น

ข. ฝาหม้อน้ำ

ค. เทอร์โมสตัท

ง. ถังสำรองน้ำ

ก. บริเวณฝาสูบ

ข. บริเวณเสื้อสูบ

ค. รอยต่อของชิ้นส่วนและซีลต่าง ๆ

ง. รอยต่อระหว่างฝาสูบและเสื้อสูบ

ก. เพื่อให้เครื่องยนต์มีอัตราเร่งสูงขึ้น

ข. เพื่อให้เครื่องยนต์มีกำลังมากขึ้น

ค. เพื่อให้ประหยัดน้ำมันเชื้อเพลิง

ง. เพื่อให้เครื่องยนต์ทำงานอย่างสมบูรณ์

ก. ขยับเรือนปั๊มในทิศทางตามเข็มนาฬิกา

ข. ขยับเรือนปั๊มในทิศทางทวนเข็มนาฬิกา

ค. ขยับเรือนปั๊มในทิศทางทวนเข็มนาฬิกา อีก 15 องศา

ง. ขยับเรือนปั๊มในทิศทางตามเข็มนาฬิกา อีก 15 องศา

ก. การปรับรอบสูงสุด

ข. การปรับหัวฉีด

ค. การปรับรอบเดินเบา

ง. การปรับรอบปานกลาง

ก. 600 – 800 รอบต่อนาที

ข. 600 – 900 รอบต่อนาที

ค. 800 – 1,000 รอบต่อนาที

ง. 750 – 900 รอบต่อนาที

ก. การสึกหรออย่างรวดเร็ว

ข. การสึกหรอเนื่องจากน้ำมันเครื่องน้อยเกินไป

ค. การสึกหรอเนื่องจากอุณหภูมิสูง

ง. การสึกหรอนอกเหนือจากการสึกหรอจากการทำงานของเครื่องยนต์

ก. การใช้น้ำมันเครื่องไม่ถูกต้อง

ข. ไม่เปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องตามคู่มือ

ค. ไม่มีการอุ่นเครื่องยนต์ก่อนการใช้งาน

ง. ไม่มีการอุ่นอากาศก่อนเข้าเครื่องยนต์

ก. การตรวจซ่อมทุก ๆ 10,000 กิโลเมตร

ข. การซ่อมตามอายุการใช้งาน

ค. การซ่อมจากการประเมินของช่าง

ง. การซ่อมทั่วไป

ก. ลดค่าใช้จ่ายในการซ่อมบำรุง

ข. ลดค่าแรงในการซ่อมบำรุง

ค. ป้องกันความเสียหายลุกลาม

ง. เพิ่มระยะเวลาในการทำงานของเครื่องยนต์

ก. ระบบระบายความร้อน

ข. ระบบหล่อลื่น

ค. ระบบไฟชาร์จ

ง. ระบบสตาร์ต

ก. ระบบสตาร์ต และระบบไฟชาร์จ

ข. ระบบระบายความร้อน และระบบไฟชาร์จ

ค. ระบบระบายความร้อน และระบบหล่อลื่น

ง. ระบบระบายความร้อน และระบบน้ำมันเชื้อเพลิง

ก. น้ำมันเครื่องมีความดันต่ำ

ข. น้ำมันเครื่องไหลไปหล่อลื่นชิ้นส่วนไม่ดีพอ

ค. น้ำมันเครื่องมีความหนืดสูงป้องกันสึกหรอได้ดี

ง. สตาร์ตเครื่องยนต์ไม่ติด

ก. เทอร์โมสตัท

ข. เกจวัดความดัน

ค. เกจวัดอุณหภูมิน้ำหล่อเย็น

ง. ฝาหม้อน้ำ

ก. เครื่องยนต์ไม่มีกำลัง

ข. ความดันหม้อน้ำผิดปกติ

ค. ความเร็วในการหมุนปั๊มน้ำผิดปกติ

ง. หม้อน้ำแตกเนื่องจากความดันสะสม

ก. เลือกใช้น้ำมันหล่อลื่นใสเกินไป

ข. เลือกใช้น้ำมันหล่อลื่นหนืดเกินไป

ค. น้ำมันหล่อลื่นต่ำกว่าระดับ H

ง. น้ำมันหล่อลื่นสูงกว่าระดับ H

ก. เครื่องยนต์รอบสูงเกินไป

ข. เครื่องยนต์รอบต่ำเกินไป

ค. น้ำมันเครื่องไหลเข้าไปในห้องเผาไหม้

ง. เครื่องยนต์ขาดการหล่อลื่น

ก. น้ำมันเครื่องสกปรก

ข. เครื่องยนต์ร้อนจัด

ค. เครื่องยนต์เดินเบาไม่เรียบ

ง. ซีลเพลาข้อเหวี่ยงชำรุด

ก. เครื่องยนต์ชำรุด

ข. เครื่องยนต์ไม่มีกำลัง

ค. เครื่องยนต์สึกหรออย่างรวดเร็ว

ง. ไส้กรองน้ำมันเชื้อเพลิงอุดตัน

ก. เครื่องยนต์ไม่มีกำลัง

ข. ควันขาว

ค. เครื่องยนต์ชำรุด

ง. แหวนลูกสูบตาย

ก. แบตเตอรี่

ข. อัลเทอร์เนเตอร์

ค. มอเตอร์สตาร์ต

ง. ฟิวส์