ถ้อยคำที่มนุษย์ใช้ในการสื่อความหมาย

การแสดงออกด้านท่าทาง หรือสัญลักษณ์ต่างๆ

ถ้อยคำและเสียงที่มนุษย์ใช้ในการสื่อสาร

เสียงที่มนุษย์ใช้ในการสื่อสาร

ภาษาใช้เสียงเป็นสัญลักษณ์ มนุษย์ใช้เสียงพูดเป็นสัญลักษณ์

ภาษามีความสัมพันธ์ที่อธิบายเหตุผลไม่ได้ระหว่างรูปและความหมาย เช่น คำว่า ขี้ รูป ข ไม่เกี่ยวข้องกับความหมายถึง ขี้

ภาษาเป็นสิ่งที่เรียนรู้ได้เองตั้งแต่อยู่ในท้องมารดา

ใคร ๆ ที่รู้ระบบของภาษาย่อมสื่อสารภาษานั้นได้ เช่น ถ้าเรารู้ระบบของภาษาอังกฤษว่า มีการวางประธาน กริยา กรรม คำนี้หมายถึงอะไร เราก็สามารถสื่อสารภ่า่ษานั้นได้

๒ ประเภท วัจนภาษา และ อวัจนลีลา

๒ ประเภท วัจนภาษา และอวัจนภาษา

๒ ประเภท วัจนลีลา และภาษาอวัจน

๒ ประเภท วัจนภาษาและอวัจนนะมะฮะ

วัจนภาษาหมายถึงภาษาพูดเท่านั้น

วัจนภาษาหมายถึงภาษาพูดและภาษาท่าทาง

วัจนภาษาหมายถึงภาษาพูดและภาษา่เขียน

วัจนภาษาหมายถึงภาษาพูดและน้ำเสียงท่าทาง

หมายถึงภาษาที่ไม่ใช้ถ้อยคำในการสื่อสาร ท่าท่างสัญลักลักษณ์ มี ๗ ประเภท อาการภาษา เทศภาษา สัมผัสภาษา เนตรภาษา วัตถุภาษา ปริภาษา

หมายถึงภาษาที่ไม่ใช้ถ้อยคำในการสื่อสาร ท่าท่างสัญลักลักษณ์ มี ๗ประเภท อาการภาษา เทศภาษา สัมผัสภาษา เนตรภาษา วัตถุภาษา สลวงภาษา

หมายถึงภาษาที่ไม่ใช้ถ้อยคำในการสื่อสาร ท่าท่างสัญลักลักษณ์ มี ๗ ประเภท อาการภาษา เทศภาษา สัมผัสภาษา เนตรภาษา วัตถุภาษา คะเณยะภาษา

หมายถึงภาษาที่ไม่ใช้ถ้อยคำในการสื่อสาร ท่าท่างสัญลักลักษณ์ มี ๗ ประเภท อาการภาษา เทศภาษา สัมผัสภาษา เนตรภาษา วัตถุภาษา โบ้ภาษา

อาการภาษา

เนตรภาษา

เทศภาษา

วัตถุภาษา

อาการภาษา

สัมผัสภาษา

กาลภาษา

ปริภาษา

อาการภาษา

เทศภาษา

เนตรภาษา

สัมผัสภาษา

อาการภาษา

สัมผัสภา่ษา

เนตรภาษา

ปริภาษา

เนตรภาษา

อาการภาษา

สัมผัสภาษา

วัตถุภาษา

ปริภาษา

อาการภาษา

สัมผัสภาษา

เนตรภาษา

อาการภาษา

วัตถุภาษา

สัมผัสภาษา

เทศภาษา

อาการภาษา

ปริภาษา

วัตถุภาษา

เทศภาษา

เนตรภาษา

เทศภาษา

วัตถุภาษา

ปริภาษา

อาการภาษา

วัตถุภาษา

สัมผัสภาษา

เทศภาษา

อาการภาษา

กาลภาษา

เทศภาษา

เนตรภาษา