Επιδίωξη κάθε νομοθέτη είναι το τους πολίτες αγαθούς.

Καθένας γίνεται ανδρείος ή δειλός ανάλογα με τη συμπεριφορά του .

Γινόμαστε φρόνιμοι ή ακολαστοι ανάλογα με τη στάση μας .

Άλλοι γίνονται πράοι και άλλοι οξύθυμοι ανάλογα με τη σταση τους

Πᾶσα ἀρετή καὶ γίνεται καὶ φθείρεται»: η φυσική διαδικασία σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ακολουθεί την πορεία

Ο Αριστοτέλης παρουσιάζει το έργο των νομοθετών γιατί

Ακόλαστος χαρακτηρίζεται στο κείμενο ο άνθρωπος που αντιμετωπίζει με υπερβολικό θάρρος τις καταστάσεις που εμπεριέχουν κινδύνους.

γενναῖος χαρακτηρίζεται στο κείμενο ο άνθρωπος που αντιμετωπίζει με θάρρος τις καταστάσεις που εμπεριέχουν κινδύνους ή τουλάχιστον όχι με φόβο.

οἳ μὲν ἐκ τοῦ οὑτωσὶ ἐν αὐτοῖς ἀναστρέφεσθαι, οἳ δὲ ἐκ τοῦ οὑτωσί: Με την αντωνυμία «αὐτοῖς» ο Αριστοτέλης:

Εἰ γὰρ μὴ οὕτως εἶχεν, οὐδὲν ἂν ἔδει τοῦ διδάξοντος, ἀλλὰ πάντες ἂν ἐγίνοντο ἀγαθοὶ ἢ κακοί. Στο χωρίο φαίνεται ότι ο δάσκαλος είναι απαραίτητος για τον ορθό εθισμό.

Στην πρώτη παράγραφο ο Αριστοτέλης αντλεί το επιχείρημα από τον χώρο της πόλης, καθώς για τον φιλόσοφο υπάρχει στενή σχέση μεταξύ ηθικής και πολιτικής.

"ὁμοίως δὲ καὶ τέχνη·" Με τη χρήση..................... απόδειξης συνεχίζει ο Αριστοτέλης, για να δείξει ότι το ίδιο συμβαίνει και στις τεχνικές εργασίες.

η ................... της εξασκήσεως, που προηγείται, καθορίζει την ποιότητα της αποκτημένης δεξιότητας.

Ο Αριστοτέλης προσθέτει ένα νέο στοιχείο – επιχείρημα: τη σημασία της καλής («εὖ») και της κακής («κακῶς») άσκησης στην ποιότητα της αποκτημένης επίκτητης ιδιότητας.

Εἰ γὰρ μὴ οὕτως εἶχεν, οὐδὲν ἂν ἔδει τοῦ διδάξοντος, ἀλλὰ πάντες ἂν ἐγίνοντο ἀγαθοὶ ἢ κακοί. ο Αριστοτέλης χρησιμοποιεί έναν υποθετικό λόγο που δηλώνει:

Ο δάσκαλος είναι αυτός που παρακολουθεί και καθοδηγεί τους ανθρώπους στον σωστό εθισμό.