ชอบเป็นกวี

เข้าใจปัญหาของชาวนาจีน

แสดงบทกวีทัศน์ของชาวนา

เข้าใจปัญหาและความทุกข์ยากของชาวนา

บรรยายภาพเหมือนจิตรกรวาดภาพ

บรรยายสิ่งที่คนพบเห็นมาให้ผู้อ่านเข้าใจ

บรรยายแบบอธิบายขั้นตอนในการทำนาของชาวนา

บรรยายโดยถ่ายทอดเสมือนชาวนาเป็นผู้มาบรรยายเอง

กลืน

กระแทก

เคี้ยว

ซึมเข้าไป

ภาพของชาวนา

การแก้ปัญหาราคาข้าว

ชีวิตและความทุกข์ยากของชาวนา

วิธีช่วยเหลือชาวนาให้พ้นทุกข์

หว่านข้าวในฤดูใบไม้ผลิ ข้าวเมล็ดหนึ่งจะกลายเป็นหมื่นเมล็ดในฤดูใบไม้ร่วง

รอบข้างไม่มีนาที่ไหนทิ้งว่าง แต่ชาวนาก็ยังอดตาย

ข้าวแต่ละเม็ดคือความยากแค้นแสนสาหัส

เหงื่อหยดบนดินภายใต้ต้นข้าว

เหงื่อกูที่สูกิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน

น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง และน้ำแรงอันหลั่งริน

จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว

เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเขียวคาว

ช่วงความนำ

ช่วงเนื้อเรื่อง

ช่วงสรุป

ช่วงความลงท้าย

เป็นอาชีพที่ได้รับความนิยม

มีรายได้แน่นอนทุกเดือน

ได้เรียนรู้ทักษะใหม่ๆ

ไม่เหนื่อย

ให้เห็นใจชาวนา

ให้คิดช่วยเหลือชาวนา

ให้สำนึกบุญคุณของชาวนา

ให้เห็นความเหน็ดเหนื่อยของชาวนา

สอดรับกันดี

เป็นเหตุเป็นผลดี

เป็นความตรงกันข้ามกัน

เป็นความเป็นไปไม่ได้

หลี่เชิน

จิตร ภูมิศักดิ์

อังคาร กัลป์ยาณพงศ์

เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

บรรยายให้เห็นความเป็นอยู่ของชาวนา

ในยุคนั้น

เสมือนกับนำชาวนามาบรรยาย เรื่องของตนให้ผู้อ่านฟัง

บรรยายความรู้สึกอันเกิดจากความสะเทือนใจ ออกเป็นบทกวี

บรรยายภาพที่เห็นเหมือนจิตรกรวาดภาพให้คนชมสะเทือนใจ ออกเป็นบทกวี

เล่าเรื่องราวในอดีต

แนะนำให้รู้จัก จิตร ภูมิศักดิ์

ยกย่องบทกวีที่จิตร ภูมิศักดิ์ เป็นผู้แต่ง

บอกที่มาของบทกวีที่จิตร ภูมิศักดิ์ เป็นผู้แต่ง

ข้าวนี้น่ะมีรส ให้ชนชิมทุกชนชั้น

เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเขียวคาว

จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาวจากรวงเป็นเม็ดพลาว ล้วนทุกข์ยากลำเค็ญเข็ญ

เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น

ปูดโปนกี่เส้นเอ็น จึงแปรรวงมาเปิบกิน

ถูกทุกข้อ

ทวงบุญคุณ

ยุติ

เรือ

รวงข้าว

ภาพของชาวนา

การแก้ปัญหาราคาข้าว

ชีวิตและความทุกข์ยากของชาวนา

วิธีช่วยเหลือชาวนาให้พ้นทุกข์