Ako’y natutunaw, bakit nalulusaw? Puso’y umaasa sa’yong pangako sinta.

Puso ko’y narito naghihintay sa pag-ibig mo, ikaw lang ang inaasam. Tanggapin mo ang puso ko.

Dito ay umaga at diyan ay gabi, ang oras natin ay magkasalungat. Aking hapunan ay iyong umagahan.

Lord! Patawad pagkat ako’y makasalanan, makasalanang nilalang

Kamukha mo si paraluman noong tayo ay bata pa at ang galing-galing mong sumayaw mapaboogie man o chacha.

Pero ika’y bituin kapag sa langit nakadungaw kahit parang in between ka ng babae at bakulaw.

‘Pag komplikado ang problema, parang relong made in Japan at para ring sandwich nasa lunchbox mo nawawala, nabubulok na sa isipan.

Ibinubunyag ka ng iyong mata, sumisigaw ng pagsinta.

Ako ang iyong bangka, kung magalit man ang alon ng panahon. Sabay taong aahon.

Dahil minahal mo ako lahat ay gagawin para sa’yo. Huhulihin ko ang buwan, pipigilin ang ulan.

“Manonood ng sine, isang linggong naghintay sa’yo. Sabi mo natraffic ka lang naniwala naman ako.”

Minsan oo, minsan hindi. Minsan tama, minsan mali. Umaabante, umaatras.

Naaalala mo pa ba, noong tayo pang dal’wa.’Di ko inakalang sisikat ka. Tinawanan pa kita, tinawag mo akong walang hiya. Medyo pangit ka pa noon ngunit ngayon. Hey!

Diamante ang pag-ibig mo, kampante diyan sa piling mo.

Dalaga ay parang rosas, bumabango ‘pag bumubukadkad habang hinahagkan ng araw lalong gumaganda ang kulay.

Kayrami nang winasak na tahanan, kayrami nang matang pinaluha, O’ tukso layuan mo ako.

Akoy nananatiling nananabik sa iyong natatanging pag-ibig.

Ako'y biglang nagising sa malakas na dagundong sa itaas.

Saaan darating ang umaga?

beep....beep....beep ang sabi ng jeep.

Lumaban ka para sa iyong sari, lumaban ka para sa iyong pamilya at lumaban ka para sa iyong bayan.