Sa pananaw na ito makikita ang takbo o galaw ng isipan ng manunulat.

Mababatid ng isang manunuri sa pananaw na ito kung taglay ba ng akda ang pagpapahalaga sa disiplina at kaayusang nararapat o inaasahan ng madla.

Ang pananaw na ito ay nagpapahalaga higit sa tao kaysa sa anomang bagay.

Karaniwang ginagamit sa pananaw na ito ang pagbibigay-halaga sa tunggalian sa pagitan ng dalawang malalakas at magkasalungat na puwersa o kapangyarihan.

Sa pamamagitan ng pananaw na ito, nasusuri ang kalagayan ng kababaihan at ang pagkakapantay-pantay ng kalagayan ng kababaihan at kalalakihan sa lipunan at maging sa panitikan.

Ipinakikita sa pananaw na ito na ang tao ay malayang magpasya para sa kanyang sarili upang mapalutang ang pagiging indibidwal nito at nang sa gayon ay hindi maikahon ng lipunan.