ก. พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย

ข. พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว

ค. พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

ง. พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

ก. พ.ศ. ๑๘๒๖

ข. พ.ศ. ๑๘๖๒

ค. พ.ศ. ๒๓๖๗

ง. พ.ศ. ๒๓๗๖

ก. พระราชประวัติของพ่อขุนรามคำแหง

ข. ธรรมเนียมประเพณีความเป็นอยู่ชาวสุโขทัย

ค. การเมือง การปกครอง การค้าขายของชาวสุโขทัย

ง. การทำสงครามขยายอาณาเขตของพ่อขุนรามคำแหง

ก. ความมั่งคั่ง

ข. ความกตัญญู

ค. ความมีอำนาจ

ง. ความรักในเครือญาติ

ก. เกลื่อนเข้า หมายถึง เคลื่อนพลเข้าทำศึก

ข. บำเรอ หมายถึง รับใช้ , ปรนนิบัติ

ค. หมากหวาน หมายถึง ผลไม้เชื่อม

ง. ไพร่ฟ้าหน้าใส หมายถึง ไพร่พล

ก. ความสามารถการประดิษฐ์อักษรไทย

ข. มีหลักการบริหารบ้านเมืองแบบพ่อปกครองลูก

ค. มีความกตัญญูต่อบิดามารดา รวมทั้งเอาใจใส่ดูแลพี่ชาย

ง. ทรงช่วยพระบิดากระทำยุทธหัตถีกับขุนสามชนเจ้าเมืองฉอดจนได้รับชัยชนะ

ก. พ่อกูจึงขึ้นชื่อกูชื่อพระรามคำแหง เพื่อกูพุ่งช้างชุนสามชน

ข. กูบ่หนี กูขี่ช้างเบกพล กูขับเข้าก่อนพ่อกู

ค. กูไปตีหนังวังช้างได้ กูเอามาเวนแก่พ่อกู

ง. กูบำเรอแก่พี่กูดั่งบำเรอแก่พ่อกู

ก. สระอา ให้วางไว้หลังพยัญชนะตามปกติ

ข. สระอัว ที่ไม่มีตัวสะกดตาม ใช้ วว เช่น ตวว อ่านว่า ตัว

ค. มีการใช้วรรณยุกต์ ๔ รูป คือ ไม้เอก ไม้โท ไม้ตรี ไม้จัตวา

ง. สระอะ เมื่อมีตัวสะกดให้ใช้พยัญชนะซ้อนกัน เช่น ขบบ (ขับ), ขนน (ขัน)

ก. ทั้งหมด

ข. ทั้งปวง

ค. ทุกประการ

ง. ทุกสิ่งทุกอย่าง

ก. เพื่อนจูงวัวไปค้าขี่ม้าไปขาย

ข. ใครจักใคร่ค้าเงือนค้าทองค้า

ค. เมืองสุโขทัยนี้ดีในน้ำมีปลาในนามีข้าว

ง. เห็นข้าวท่านบ่ใคร่พีน เห็นสินท่านบ่ใคร่เดือด

ก. เป็นวรรณคดีที่มีไว้อ่านเพื่อความบันเทิง

ข. เป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญ

ค. เป็นหลักฐานในการศึกษาวิวัฒนาการทางอักษรไทยและอักขรวิธีไทย

ง. เป็นการบันทึกเหตุการณ์บ้านเมืองและความเจริญรุ่งเรืองในสมัยของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช