ใช้ขึ้นต้นเมื่อเริ่ม ตอนใหม่

ใช้ขึ้นต้นตัวละครที่เป็นตัวรอง หรือ ตัวละครธรรมดา

ใช้ขึ้นต้นกับตัวละครที่สำคัญ เช่น กษัตริย์ เทวดา

ถูกทุกข้อ

ใช้ขึ้นต้นเมื่อเริ่ม ตอนใหม่

ใช้ขึ้นต้นตัวละครที่เป็นตัวรอง หรือ ตัวละครธรรมดา

ใช้ขึ้นต้นกับตัวละครที่สำคัญ เช่น กษัตริย์ เทวดา

ถูกทุกข้อ

รามสูตร

รามายณะ

มหาภารตะ

นารายณ์อวตาร

เป็นชายดูดู๋มาหมิ่นชาย

สุราฤทธิ์ตบหัวแล้วลูบหน้า

ผมโกร๋นโล้นเกลี้ยงถึงเพียงหู

สัพยอกหยอกเล่นเหมือนทุกวัน

เสาวรจนี

นารีปราโมทย์

พิโรธวาทัง

สัลลาปังคพิสัย

คิ้ว

หู

ผม

มือ

นนทกถูกเทวดากลั่นแกล้ง

นนทกหลงรักนางสุวรรณอัปสร

พระอิศวรประทานพรให้แก่นนทก

นนทกทูลขอนิ้วเพชรกับพระอิศวร

รัก

โลภ

โกรธ

หลง

วางเฉย ปรึกษาผู้ใหญ่ในการแก้ปัญหา

สาปแช่ง

หาทางแก้แค้น

พาเพื่อนมารุมทำร้าย

เทพนม

พรหมสี่หน้า

พระสี่กรขว้างจักร

นาคาม้วนหาง

สุบรรณอัปสร

สุวรรณอัปสร

เทพอัปสร

นารายณ์อัปสร

พระพรหม พระนารายณ์

พระนารายณ์ พระอินทร์

พระอินทร์ พระอิศวร

พระนารายณ์ พระพรหม

เทวดา

ครุฑ

นาค

คนธรรพ์

นนทกผู้มีอัชฌาสัย

อ้ายนี่มีชอบมาช้านาน

เห็นนนกทกโศกาจาบัลย์

สุราฤทธิ์ตบหัวแล้วลูบหน้า

ปาก ตา

คอ ขา

คิ้ว เต้านม

หู แขน

เจนนี่เป็นหัวหน้าห้องที่รู้จักใช้อำนาจให้ถูกใจตนเอง

ลุงพลโกรธแค้นสาวิตรีและคิดว่าเวรย่อมระงับด้วยการจองเวร

กรรชัยใช้ปัญญาในการแก้ไขปัญหา

โควิดมีคติว่าบุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องชำระ