“แม่ลออน่ะดีเกินที่จะเป็นลูกคนเช่นแก”

“แกจะทำให้แม่ลออเป็นหมาหัวเน่าหรือ”

“ถ้านายทองคำไม่รังเกียจ คนอื่นๆ ก็คงต้องรังเกียจ”

“เงินฉันไม้เสียดาย ฉันเสียดายชื่อและเสียดายความสุขของแม่ลออมากกว่า”

ลูกควรกตัญญูต่อพ่อบุญธรรมมากกวาพ่อที่แท้จริง แม่ไม่ได้เลี้ยงดูมา

ผู้ที่สำนึกผิดแต่กลับตัวทำความดี ย่อมได้รับการให้อภัย

ความรักของพ่อแม่ เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่เสมอ

ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

สมถะ

ยากจน

ไม่ฟุ่มเฟือย

ตระหนี่ถี่เหนียว

คำพูด

รูปร่าง

หน้าตา

บุคลิกภาพ

เหมาะสมเพราะสุภาพและรักษาประโยชน์ของนาย

ไม่เหมาะสามเพราะแสดงความสุภาพอ่อนน้อมมากเกินไป

ไม่เหมาะสมเพราะไม่ควรให้แขกเข้าบ้านเมื่อไม่น่าไว้วางใจ

เหมาะสมเพราะแสดงท่าทางให้แขกเห็นว่าไม่ไว้ใจอย่างชัดเจน

ความรักในศักดิ์ศรี

ความกตัญญูต่อแผ่นดิน

ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี

ความรู้สึกเห็นแก่ลูกของผู้เป็นพ่อเป็นแม่

หิริ โอตตัปปะ

เมตตา กรุณา

สัจจะ ทมะ

ทาน ศีล

ความรักของพ่อที่มีต่อลูก

.ความกตัญญูที่ลูกมีต่อพ่อ

ความรักที่พระยาภักดีมีต่อแม่นวล

ความดีที่แม่ลออแสดงออกต่อนายล้ำ

การให้อภัยนำมาซึ่งความสงบสุข

คนที่ทุจริตต่อหน้าที่ย่อมได้รับผลกรรม

ความดีสามารถชนะอุปสรรคได้ทุกประการ

พ่อแม่เสียสละความสุขของตนเพื่อลูกได้เสมอ

เพื่อเห็นแก่มนุษยธรรม

เพื่อตอบแทนบุญคุณของนายล้ำ

เพื่อช่วยเหลือนางนวลคนรักเก่า

เพราะเห็นว่าแม่ลออเป็นลูกสาวของเพื่อน

ความรักอันมั่นคงของหนุ่มสาว

เพื่อนแท้ที่หวังดีต่อกันเสมอ

บ่าวที่ทำหน้าที่อย่างเต็มที่

พ่อที่ละความเห็นแก่ตัวเพราะเห็นแก่ความสุขของลูก

แพะรับบาป

โยนกลอง

หมาจนตรอก

ขายผ้าเอาหน้ารอด

ความรักของบุตรบุญธรรม

ความรักที่บุตรพึงมีต่อบิดา

ความเสียสลละของบิดา

ความรักของบิดาบุญธรรม

ฉากดีเด่น ตัวละครมีมากพอ

แฝงคติธรรมหรือข้อคิดตอนจบ

เรื่องสนุก บทสนทนาคมคาย

เนื้อเรื่องโศกกินใจ บทเจรจาอ่อนหวาน

โชคร้ายเป็นเรื่องของเคราะห์กรรมที่ไม่มีใครฝ่าฝืนได้

พฤติกรรมมีส่วนสำคัญในการกำหนดชะตาชีวิตของคนได้

มนุษย์อาจทำได้ทุกอย่างเพื่อความอยู่รอดเมื่อไม่มีทางเลือก

ผู้หลงผิดเมื่อกลับตัวได้ย่อมได้รับความชื่นชมจากบุคคลอื่นเสมอ

ความพยาบาท

ความเห็นแก่ตัว

ความโกรธเคือง

ความรักตัวไม่กลัวใคร

การมีปิยวาจา

การมีน้ำใจต่อผู้อื่น

การเคารพนับถือผู้ใหญ่

การกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ

ฉันไม่สู้จะแน่ใจ ดูเหมือนจะจำได้คลับคล้ายคลับคลา

ถ้าจะคอยอยู่เพราะฉันละก็ ฉันขอบอกว่าไม่จำเป็น

อะไรแกจะมาด้วยหรือ ตริตรองเสียให้ตลอดหน่อยเถอะ

ถ้าจะให้ฉันตอบตามใจจริง ก็ต้องตอบว่าไม่พบได้ดีกว่า

ก

ข

ค

ง

เด็กคนนี้ดีเกินที่จะเป็นลูกผม ผมมันเลวทรามเกินที่จะ เป็นพ่อเขา

อย่าได้บอกความจริงแก่แม่ลออเลย ให้เขาคงนับถือรูป ผมอันเก่านั้นว่าเป็นพ่อเขา

หล่อนได้เขียนรูปพ่อของหล่อนขึ้นไว้ในใจ เป็นคนดี ไม่มีที่ติ ผมไม่ต้องการจะลบรูปนั้นเสียเลย

พอถึงวันแต่งงานแม่ลออเจ้าคุณได้โปรดให้แหวนนี้แก่เขาบอกว่าเป็นของรับไหว้ของผมส่งมาแทนตัว

นายล้ำไว้หนวดไว้เคราน่ากลัว

นายล้ำหน้าตาแก่มาก ดูไม่น่าไว้ใจ

ท่าทางบุคลิกและการแต่งกายของนายล้ำ

นายล้ำดื่มเหล้าจัดและแสดงอาการมึนเมา

คนเลวคบกับใครไม่ได้

เป็นที่รังเกียจของสังคม

มีคนดูถูกเหยียดหยาม

คนเสียชื่อเสียงมีทางกอบกู้เกียรติยศคืน

การจัดพิธีแต่งงาน

การต้อนรับผู้มาเยือน

การแบ่งชนชั้นในสังคม

การเคารพนับถือผู้อาวุโส

งามทั้งกิริยาและวาจา

มองคนในแง่ดี

มีความกตัญญู

ตรงต่อเวลา

หล่อนได้เขียนรูปพ่อของหล่อนขึ้นไว้ในใจเป็นคนดีไม่มีที่ติ ผมไม่ต้องการลบรูปนั้นเสียเลย

ผมคิดว่าเป็นหน้าที่จะต้องมาอยู่ใกล้ชิดลูกสาวผม เพื่อจะได้ช่วยเหลือเจือจานในธุระต่างๆตามเวลาอันควร

จริง ผมมีความคิดที่ทิ้งแม่ลออไปเสียนาน นี่แม่ลออคงไม่รู้สิว่าผมเป็นพ่อ เห็นจะนึกว่าเจ้าคุณเป็นพ่อกระมัง

ผมจะตั้งใจทำมาหากินในทางอันชอบธรรมจริงๆ ทีเดียว ถ้าผมน่ะคิดโยกโย้ไปอย่างใดอย่างหนึ่งอีก ขอย่าให้ผมแคล้วอาญาจักรเลย

จบอย่างสนุกสนาน

จบอย่างสมหวัง

จบอย่างไม่คาดคิด

จบอย่างโศกนาฏกรรม