ก.พระมหาอุปราชากล่าวถึงพระสนม

ข.สมเด็จพระเอกาทศรถกล่าวถึงพระสนม

ค.พระเจ้าหงสาวดีนันทบุเรงกล่าวถึงพระมเหสี

ง.สมเด็จพระนเรศมหาราชกล่าวถึงพระมารดา

ก.ท้าท้าย

ข.พยาการณ์

ค.รู้การณ์ไกล

ง.ชักจูงโดยโวหาร

ก.ความรอบคอบในการจัดทีม

ข.ความรอบรู้ในยุทธวิธีการศึก

ค.ความรับผิดชอบในการสงคราม

ง.ความเข้าใจลักษณะของผู้นำแม่ทัพ

ก.ยลแต่เหย้าเรือนร้างอยู่ไร้ใครแรม ตีความว่า เห็นแต่บ้านเรือนที่ร้างเพราะไม่มีคนอาศัยอยู่

ข.มาเดียวเปลี่ยนอกอ้าอายสู ตีความว่า เมื่อเรามาคนเดียวไม่มีคู่ก็รู้สึกเปลี่ยวใจและอายคนอื่นที่มีคู่

ค.แสนเศิกห่อนหาญราญ รอฤทธิ์ พระฤๅ ตีความว่า ข้าศึกยกทัพมานับแสนก็ไม่กล้าออกไปสู้ศึกเพราะต้องการอยู่รอพระองค์มาแสดงฤทธิ์

ง.สละสละสมร เสมอชื่อไม้นา ตีความว่า การที่พี่จากน้องมานั้นเหมือนกับชื่อต้นสละที่มองเห็นอยู่ตรงหน้า

ก.คชยานขัตติเยศเบื้อง ออกถวัลย์

ข.หัสดีรณเรศอ้างอวสาน นี้นา

ค.เถลิงฉัตรจัตุรพิรีย์เรียงคั่ง ขูเฮย

ง.หัสดินปิ่นธเรศไท้ โททรง

ก.นิมิตบอกเหตุ - ความมีชัยต่อศัตรู

ข.การปราบจระเข้ - ความพ่ายแพ้ของข้าศึก

ค.น้ำป่าหลากท่วมทับข้าศึก - การไม่ต้องเสียกำลังรบ

ง.การต่อสู้ดุเดือดของสมเด็จพระนเรศวรฯ - พระมหาอุปราชาขาดคอช้าง

ก.บทละคร

ข.บทละครรํา

ค.บทละครร้อง

ง.บทละครพูด

ก.ตํานานแห่งความรัก

ข.ตํานานแห่งความผิดหวัง

ค.ตํานานแห่งดอกกุหลาบ

ง.ตํานานแห่งดอกไม้

ก.เทพบุตร

ข.วิทยาธร

ค.เทพบุตรสุเทษณ์

ง.วิทยาธรมายาวิน

ก.สร้างตัวละครสอดคล้องกับเนื้อเรื่อง

ข.ตอนที่ต้องการเน้นอารมณ์มักใช้กาพย์

ค.มีบทเจรจาร้อยแก้วในส่วนของตัวละครที่ไม่สำคั

ง.เนื้อเรื่องบางตอนตัดตอนมาจากวรรณคดีสันสกฤต

ก. รูปเจ้าวิไลราว สุระแสร้งประจิตประจักษ์

มิควรจะร้างรัก เพราะพะธูพิถีพิถัน

ข.รับรักและยินยอม ดนุรักสมัครสมาน

หากนางมิข้องขัด ประดิพัทธ์ประสมประสาน

ค.อ้าฟังดนูเถิด มะทะนาและตอบวจี

พอให้ดนูนี้ สุขะรื่นระเริงระรวย

ง.ดนุถามก็เจ้าไซร้ บมิตอบณคำถาม

วนิดาพยายาม กะละเล่นสำนวนหวน

ก.ผู้หญิงมีสิทธิเสรีภาพที่จะไม่รับรักชายที่ตนไม่รัก

ข.ผู้หญิงที่ไปหาผู้ชายก่อนเป็นเรื่องน่าอาย

ค.ผู้ชายมีอำนาจเหนือผู้หญิง

ง.ผู้หญิงงามเป็นที่หมายปองของผู้ชาย

ก.นางมาแล้วไซร้ แต่ว่าฉันใดจึ่งไม่พูดจา

ข.สุเทษณ์จ้องดูนาง แต่นางยังคงตาลอยไม่จับตาอยู่

ค.จงเคลื่อนคลายฤทธิ์ จากจิตกัญญา

คลายคลายอย่าช้า สวัสดีสวาหาย!

ง.อันกุพชะกาหอม บริโภคอร่อยเพลิน

รสหวานสิหวานเชิญ นรลิ้มเพราะเลิศรส

ก.จริง เพราะหลงเชื่อว่านางมัทนาไปรัก กับศุภางค์ทหารเอกของท้าวชัยเสน

ข.จริง เพราะนางจัณฑีมเหสีของท้าวชัยเสน ถูกมัทนาทำร้ายร่างกาย

ค.ไม่จริง เพราะท้าวชัยเสนมีใจเสน่หาต่อ มัทนามากถึงขั้นได้สาบานรักต่อกันแล้ว

ง.ไม่จริง เพราะมัทนาไม่มีความผิดเพียงแต่ถูกใส่ร้ายจากพระนางจันฑี มเหสีของท้าวชัยเสนด้วยความหึงหวงเท่านั้น

ก.รักษาสัจจะ

ข.มีความจงรักภักดี

ค.มีความอุตสาหะ

ง.ยอมรับผลแห่งการตัดสินใจ

ก.ดอกใหญ่และเกสร สุวคนธะมากมาย

อยู่ทนบวางวาย มธุรสขจรไกล

ข.ไม้เรียกผกากุพ- ชะกะสีอรุณแสง

ปานแก้มแฉล้มแดง ดรุณีณยามอาย

ค.อีกทั้งสะพรั่งหนาม ดุจะเข็มประดับไว้

ผึ้งเขียวสิบินไขว่ บ มิใคร่จะห่างเหิน

ง.เข้าใจละเจ้าข้า ผิวะองค์สุเทษณ์นั้น

ตรัสมาดิฉันพลัน จะเฉลยพระวาที

ก.ประเทศชาติ : ล้อรถ

ข.โคลน : ปัญหาและอุปสรรคต่างๆ

ค.ชาวไร่ชาวนา : กระดูกสันหลังของชาติ

ง.เสมียน : ข้าราชการ

ก.ปัญหาและอุปสรรค

ข.ความเจริญ

ค.ประเทศชาติ

ง.วัฒนธรรม

ก.วารสาร

ข.นิตยสาร

ค.บทความวิชาการ

ง.หนังสือพิมพ์

ก.ได้ยิน ได้เห็น

ข.ได้ยิน ได้เห็น ได้สัมผัส

ค.ได้ยิน ได้เห็น ได้สัมผัส ได้รับรู้

ง.ได้ฟัง ได้เห็น ได้วิเคราะห์ ใคร่ครวญ ได้ประเมินค่าเพื่อนำไปใช้

ก. สุพจน์ยกมือขึ้นถามผู้บรรยายทันทีที่สงสัย

ข. สุนีย์จดข้อสงสัยไว้ในสมุด รอจนกว่าผู้บรรยายจะเปิดโอกาสให้ซักถาม

ค. สุนันท์ถามในสิ่งที่สงสัยกับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ เพราะไม่กล้าถามผู้บรรยาย

ง. สุมาลีลุกออกจากที่ประชุมเมื่อผู้พูดบรรยายเสร็จ โดยไม่อยู่ฟังช่วงการซักถาม

ข้อ ๑

ข้อ ๒

ข้อ ๓

ข้อ ๔

ข้อ ๕

ข้อ ๑

ข้อ ๒

ข้อ ๓

ข้อ ๔

ข้อ ๕

ก.ยีนส์ฟอกของแท้จากอเมริกามาถึงแล้ว

ข.รับซื้อรถเก๋ง กระบะ ตู้ ในราคาสูงด้วยเงินสด

ค.ที่นี่รับเช่าพระเครื่อง พระบูชาทุกรุ่น ทั้งเก่าและใหม่

ง.ขายรถสปอร์ตรุ่นล่าสุด สภาพสวยหรู ราคาเป็นกันเอง

ก.เชิงคุณค่า

ข.เชิงนโยบาย

ค.เชิงข้อเท็จจริง

ง.เชิงข้อเท็จจริงและคุณค่า

ก.หมู่บ้านนี้ควรสร้างอาคารพาณิชย์หรือไม่

ข.ชาวบ้านมีที่พักผ่อนหย่อนใจเพียงพอหรือไม่

ค.ควรสร้างอาคารพาณิชย์ในบริเวณที่เหลืออยู่หรือไม่

ง.ผลประโยชน์ทางธุรกิจสำคัญกว่าผลประโยชน์ของชุมชนหรือไม่

ก.ฉันว่า ดูหนังเรื่องโหมโรงจบแล้วทำให้รักดนตรีไทยขึ้นแยะเลย

ข.ดูละครสะดุดรักเมื่อคืน สงสารพระเอก ใครมีแม่ที่คอยบงการอย่างนี้น่าอนาถ

ค.สารคดีชีวิตสัตว์ป่าทำให้ได้ข้อคิดจริง ๆ ชีวิตใครใครก็รัก เราท่านประจักษ์กันหรือไม่

ง.ข่าวโทรทัศน์ทุกช่องเมื่อคืนตรงกันหมด เป็นข่าวรถขนระเบิดสภาพเตรียมพร้อม

ก.เด็ก ๆ ใช้มือขวาเขียนหนังสือ

ข.มือขวาของสมศักดิ์มีแผลเป็นบนหลังมือ

ค.คนส่วนมากใช้มือขวาทำงานที่สำคัญเสมอ

ง.ผู้อำนวยการใช้มือขวาของเขาทำงานชิ้นนี้

ก.สู้หลังชนฝา

ข.สู้ทนหิวในยามยาก

ค.อดอยากยากแค้น

ง.หยิ่งในศกัด์ิศร

ก.พี่พูดจนคออักเสบ

ข.แม่ชอบใส่เสื้อคอกระเช้า

ค.ลุงเป็นพวกคอทองแดง

ง.น้องชอบเอาน้าเย็นลูบหน้า

ก.การตีความ

ข.การวิจารณ์

ค.การโต้แย้ง

ง.การถ่ายทอดความ

ก.การแปลศัพท์

ข.การแปลค าภาษาบาลี-สันสกฤต

ค.การแปลความคิด

ง.การแปลเครื่องหมาย

ก.เห็นแก่ตัวมากขึ้น

ข.ได้ข้อคิดที่ดีๆ

ค.รู้น้ำใจของชาวนา

ง.ไม่อยากรับของคนจน

จ.มีอคติต่อชาวน

ก.พระราชาเป็นเจ้าของที่ดิน

ข.พระราชาเป็นผู้มอบที่ดินให้

ค.คนที่มีที่ดินมากมาย

ง.ผู้ที่ให้ชาวนาเช่าที่ดิน

จ.พระราชาที่บริจาคที่ดิน

ก.น้ำใสใจจริง

ข.น้ำนิ่งไหลลึก

ค.น้ำกลิ้งบนใบบอน

ง.น้ำขึ้นให้รีบตัก

จ. ตักน้ำรดหัวตอ

ก. การอ่านบทกวีนิพนธ์

ข. การอ่านตำราวิชาการ

ค. การอ่านป้ายโฆษณาสินค้า

ง. การอ่านข่าวพยากรณ์อากาศ

ก. การกล่าวถึงสาเหตุและผลที่สัมพันธ์กัน

ข. ถ้อยคำที่เขียนจะต้องมีความหมายที่ชัดเจน

ค. การอธิบายสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้นเพิ่มเติม

ง. การยกตัวอย่างหรือข้อเท็จจริงมาประกอบเนื้อเรื่องเดิม

ก.มาลีเลียนภาษาของเจ้าด่าง

ข.ประชาสัมมนากับฝ่ายวิชาการ

ค.นกร้องเสียงดัง

ง.ฉันเห็นป้ายจราจร

ก.ตำรวจจราจรโบกมือห้ามรถ

ข.กรรมการเป่านกหวีดหมดเวลาการแข่งขัน

ค.นักเรียนร้องเพลงประกวดในวันแม่

ง.พ่อแม่มอบดอกกุหลาบแก่กันในวันวาเลนไทน์

ก. นักเรียนฟังครูอธิบาย

ข. ทุกบ้านมีภาพในหลวงไว้บูชา

ค. คุณพ่อชอบอ่านข่าวหนังสือพิมพ์

ง. คุณยายอวยพรให้หลาน ๆ มีสุขภาพแข็งแรง

ก.มะพร้าว

ข.มะม่วง

ค.สะดือ

ง.สะสม

ก. นก

ข. เสือ

ค. ตุ๊กแก

ง. ควาย

ก.รถจี๊ป

ข.รถตุ๊ก ๆ

ค.รถแบ็คโฮ

ง.รถมอเตอร์ไซค์

ก.เสียง พยางค์ คำ กลุ่มคำหรือวลี ประโยค

ข.เสียง คำ พยางค์ กลุ่มคำหรือวลี ประโยค

ค.เสียง คำ กลุ่มคำหรือวลี พยางค์ ประโยค

ง.เสียง คำ พยางค์ กลุ่มคำหรือวลี ประโยค

ก."มอง" ภาษาเหนือใช้ "ผ่อ" ภาษาอีสานใช้ "เบิ่ง" และภาษาใต้ใช้ "แล"

ข."เรือน รัก" ในภาษากรุงเทพฯ ออกเสียงเป็น "เฮือน ฮัก" ในภาษาถิ่นเหนือ

ค."ส่งสินค้าออก" ปัจจุบันใช้ว่า "ส่งออกสินค้า"

ง."ดิฉัน" แต่เดิมทั้งผู้หญิงและผู้ชายใช้เป็นสรรพนามแทนตัว

ก.เป็นข้อความที่ใช้กันมาแต่โบราณ

ข.เป็นการใช้ปฏิเสธซ้อนปฏิเสธเพื่อย้ำความ

ค.เป็นข้อความที่มีความหมายในทางบอกเล่า

ง.เป็นข้อความที่ใช้เกณฑ์ทางคณิตศาสตร์มาอธิบาย