ปวง

ชน

สฤษฏ์

ถวาย

โบตั๋น กุยช่าย เท็มปุระ

คะน้า ท้อ สึนามิ

ก๋วยเตี๋ยว โจ๊ก โอเลี้ยง

จับเลี้ยง ซาโยนาระ โหวงเฮ้ง

ยูโด จรวด บรรทม

โควตา ธำมรงค์ โก๋แก่

กำเนิด บันได ตรัส

บะหมี่ ตำรวจ คาราเต้

๔ คำ

๕ คำ

๖ คำ

๗ คำ

ไทยแท้

จีน

ชวา

เขมร

จีน

ญี่ปุ่น

เขมร

อังกฤษ

เขมร

ไทยแท้

จีน

โปรตุเกตุ

ขจรศักดิ์นำคำภาษาเขมรมาเปลี่ยนตัวสะกดให้ผิดไปจากเดิม คือคำว่า จัส เป็น จัด

นารีรัตน์นำคำภาษาอังกฤษมาใช้โดยใช้ตัวสะกดคำเดิม คือคำว่า ปอนด์ เป็น ปอนด์

บรรลือศักดิ์ใช้รูปและเสียงให้เหมือนเสียงเดิม คือคำว่า อั้งโล่ เป็นอั้งโล่

บุญฑิตาแผลงสระและพยัญชนะให้เหมือนคำเดิม คือคำว่า บรรจง เป็น บรรจง

การบริหารร่างกายอย่างสม่ำเสมอช่วยยืดกล้ามเนื้อและสลายไขมัน ทำให้กล้ามเนื้อฟิตและเฟิร์มยิ่งขึ้น

ภาชนะเมลามีนสามารถทนความร้อนที่อุณหภูมิต่ำกว่า ๑๐๐ องศาเซลเซียสได้โดยไม่เกิดอันตราย

การรับประทานผลไม้ทำให้ร่างกายได้รับไฟเบอร์และวิตามินซีในปริมาณพอเหมาะกับความต้องการ

หน่วยงานนี้ใช้บุคลากรที่มีอยู่เขียนเว็บไซต์ใหม่ เพื่อรองรับเทคโนโลยีและโปรแกรมใหม่ๆ

ทรงประดิษฐ์คิดใส่ให้เป็นกลอน ไว้รำเต้นละครงอนจริต

แต่ก่อนเก่าได้ดูอยู่เป็นนิจ บำรุงจิตต์ชาวประชาข้าราชการ

ตั้งโรงต้นสนคนแออัด ซ้อมหัดแก้ไขในราชฐาน

เมื่อช้างเผือกมาใหม่ได้ออกงาน ทั้งเครื่องอานโอ่อ่าน่ารัก

ถ้ำหลวงเขานางนอนมีฤๅษีอยู่ข้างใน

ศาสตราจารย์ค้นพบสิ่งมีชีวิตใหม่

โรงเรียนขายก๋วยเตี๋ยวถูกมาก

เป็นนักเรียนควรมีวิทยา จรรยา ปัญญา

วรรคกะ สะกดด้วยแถวที่ 1 ตามด้วยแถวที่ 2

วรรคจะ สะกดด้วยแถวที่ 3 ตามด้วยแถวที่ 4

วรรคฏะ สะกดด้วยแถวที่ 5 ตามด้วยแถวที่ 2

วรรคปะ สะกดด้วยแถวที่ 5 ตามด้วยแถวที่ 3

วรรคกะ สะกดด้วยแถวที่ 1 ตามด้วยแถวที่ 2

วรรคตะ สะกดด้วยแถวที่ 1 ตามด้วยแถวที่ 2

วรรคจะ สะกดด้วยแถวที่ 1 ตามด้วยแถวที่ 1

วรรคตะ สะกดด้วยแถวที่ 1 ตามด้วยแถวที่ 1

มาเหนือเมฆ

โปรดสัตว์ได้บาป

ลูกหน้าปะจมูก

ไม่พ้นชวดฉลู

เพลิง

เพชร

มรกต

บูรณ

กรีฑา อัชฌาสัย สมุทร

กีฬา บรรทัด พรรณนา

ศิษย์ พฤกษา เคราะห์

พาณิชย์ มัธยมศึกษา ปราชญ์

ส่วนใหญ่เป็นเสียงสามัญ

ไม่มีตัวสะกดแต่นิยมผสมด้วยสระเสียงยาว

พยัญชนะต้นเป็นอักษรกลางมากกว่าอักษรอื่น

ส่วนใหญ่เป็นคำพยางค์เดียว ไทยนำมาสร้างคำใหม่

เป็นคำประสม

บาลี

ชวา

เขมร

สันสกฤต

ภาษาชวา - มาลายู

ภาษาอังกฤษ

ภาษาเขมร

ภาษาจีน

รัชกาลที่ 1

รัชกาลที่ 2

รัชกาลที่ 3-4

รัชกาลที่ 4-6

ดาหลังและอิเหนา

ลิลิตเพชรมงกุฎ

ระเด่นลันได

รามเกียรติ์

เป็นคำโดด

ใช้รูปวรรณยุกต์เอก โท

ไม่มีเสียงพยัญชนะควบกล้ำ

เป็นคำที่แสดงถึงวัฒนธรรมประเพณี

ใช้ไม้ทัณฑหาตกำกับพยัญชนะที่ไม่ต้องการออกเสียง

เปลี่ยนคำและเสียงให้ผิดไปจากเดิม

เขียนรูปคำตรงตามเสียงในภาาษาเดิม

ไม่มีการเพิ่มเสียงพยัญชนะควบกล้ำ

แป๊ะซะ

อั้งโล่

แฮ่กึ๊น

เจี๋ยน

อิทธิพลทางศาสนา

ความสัมพันธ์ทางการค้า

ความสัมพันธ์ทางการทูต

อิทธิพลทางด้านฐานะทางสังคม

จำหน่าย ยี่เก โนรี

เสวย แข บุหงา

ขจี บำเพ็ญ กังวล

บุหงา ปั้นเหน่ง ก ระชัง