ปลัด พฤทธิ์ นิทรา

ปรอท กลศ แทรก

ปลาต ขรม พุทรา

ปริตร ตรุษ อินทรีย์

บรั่นดี

นิวเคลียส

อิเควเตอร์

เพนกวิน

7 พยางค์

8 พยางค์

9 พยางค์

10 พยางค์

ประหยัดวันนี้สบายวันหน้า

สมบัติเมาเดินเซถลาหัวทิ่ม

หมึกแดงแผลงฤทธิ์ให้รสอร่อย

จะพูดจาจงพิเคราะห์ให้เหมาะความ

โฆษณา

กรรมาธิการ

วาตภัย

ทิฐิ

6 คำ

5 คำ

4 คำ

3 คำ

แนบชิด กับแกล้ม เก่งกาจ

รีดไถ กล่าวหา เอาอย่าง

อ้อยอิ่ง ป่าวร้อง โยนกลอง

หมดสิ้น กดดัน ใหม่เอี่ยม

เห็นกันหลัด ๆ ก็ได้ข่าวว่าสมบัติตายเสียแล้ว

เขาเดินกระทืบเท้าปัง ๆ เข้าไปในครัว

เขามาถึงสนามบินทันเห็นเครื่องบินออกไปลิบ ๆ

ผู้หญิงสวย ๆ ทุกวันนี้ทำงานนอกบ้าน

อาจารย์ใหญ่กล่าวถึงผลงานของโรงเรียนในรอบปีที่ผ่านมาว่าอยู่ในเกณฑ์ที่น่าพอใจ

นายกสมาคมกล่าวขอบคุณและชื่นชมถึงแนวคิดของสมาชิกที่ได้เสนอในครั้งนี้

การจัดงานครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ทุกคนเข้าใจถึงบทบาทและหน้าที่ที่มีต่อชุมชน

เมื่อรัฐบาลประกาศถึงเศรษฐกิจไทยมีแนวโน้มดีขึ้น ทำให้ต่างชาติมาลงทุนเพิ่มขึ้นในทันที

ซึ่ง ต่อ ดังนั้น จึง

และ ของ ถึงกระนั้น ก็

และ ใน อย่างไรก็ดี ยัง

ซึ่ง ตาม อย่างไรก็ดี ก็

ท่าทางชายคนนั้นดูลอกแล่กเลิกลั่กไม่น่าไว้ใจเลย

เขาเดินลุกลี้ลุกลนมาหาลูกของเขา พูดละล่ำละลักแล้วก็หลบไป

วันนี้ทำอะไรดูขลุกขลักไปหมดงานชิ้นนี้จะเสร็จอยู่รอมล่อก็ไม่เสร็จ

รุ่งกับเรืองไม่ยอมลดลาวาศอก เถียงกันอยู่นานกว่าจะรอมชอมกันได้

แม่นวดแป้งแล้วปั้นเป็นลูกกลม ๆ

แยก ๆ กันไปกินอาหารจะได้ออกรถเร็วขึ้น

สมพรอยากย้ายบ้านไปอยู่ใกล้ ๆ ที่ทำงาน

อายุเกิน 80 แล้วยังชอบใส่เสื้อผ้าสีสด ๆ

แต่หนาวใจยากแค้นนี้แสนเข็ญ

ออกแออัดผู้คนอยู่ล้นหลาม

ในแหล่งหล้าใครไม่มีเสมอเหมือน

ไม่สมประกอบทรัพย์สินก็ขัดสน

กลวง แปรก ควาย ตรอง หลั่น

แขวน กลัว แตร กริช ครุย

สรวล ครบ กล้า ปรัก ปลาต

เกล็ด คลาด หวาด ปลาย กราบ

เมื่อใส่เสื้อควรขัดกระดุมให้เรียบร้อย

คุณตาขัดมีดไว้ข้างฝาเมื่อเลิกใช้แล้ว

เรือนไทยสมัยโบราณเขาจะใช้ไม้ขัดประตู

แม่ครัวขัดกระทะแล้วนำไปผึ่งแดด

ฝนตกพรำ ๆ ทั้งคืน

ป้าของสมชาติชอบพูดซ้ำ ๆ

สมศรีชอบใช้ดินสอให้หมดไปเป็นแท่ง ๆ

สมชายร่ำ ๆ จะขอเกษียณอายุราชการก่อนกำหนด

คำเป็น 12 คำ คำตาย 2 คำ

คำเป็น 11 คำ คำตาย 3 คำ

คำเป็น 10 คำ คำตาย 4 คำ

คำเป็น 9 คำ คำตาย 5 คำ

รถแล่นมาดี ๆ ก็พลิกคว่ำ

งูตัวจ้อยเกาะกิ่งไม้ที่ริมรั้ว

แม่น้ำสายยาวไหลเซาะตลิ่งพังทลาย

คุณตานัดรำมวยจีนกับเพื่อน ๆ ทุกวันเสาร์

ตอนที่ (1)

ตอนที่ (2)

ตอนที่ (3)

ตอนที่ (4)

กวนน้ำให้ขุ่น

โยนหินถามทาง

หว่านพืชหวังผล

ปากคนยาวกว่าปากกา

จับปลาสองมือ

สองฝักสองฝ่าย

รักพี่เสียดายน้อง

เหยียบเรือสองแคม

ผักชีโรยหน้า ยุ่งเหมือนยุงตีกัน

สุกเอาเผากิน ดินพอกหางหมู

ตำข้าวสารกรอกหม้อ กองเป็นภูเขาเลากา

จับแพะชนแกะ หัวไม่ได้วางหางไม่ได้เว้น

กายเขาสบายแต่ใจเขาไม่สบาย

ปีนี้ฝนตกชุกร่มจึงขายดีกว่าปีก่อน

มะลิวัลย์น้องสาวของมาลัยวัลย์เรียนและเล่นกีฬาเก่ง

ผู้ไม่ประสงค์ออกนามบริจาคเงินสองแสนบาทให้โรงพยาบาล

พิมลทำงานหนักเพื่อเขาจะได้เงินมาก ๆ

สคราญย้ายไปอยู่ที่เชียงใหม่เป็นเวลา 20 ปีแล้ว

คุณพ่อเสนอแนะว่าควรตัดต้นไม้ที่ล้มอยู่หลังบ้าน

วิมลทิพย์เก็บผลไม้ในสวนที่อยู่ติดกับสวนดอกไม้

ทำอะไรไม่อดทนเลยนะเธอ ใจปลาซิวเหลือเกิน

เขาโกรธน้องชายมากจนเลือดเข้าตา แต่ทำอะไรไม่ได้

พอเธอหายป่วยก็ปีกกล้าขาแข็ง ขับรถไปต่างจังหวัดคนเดียว

หลังจากซื้อของเสร็จแล้ว เขากับเธอก็เดินเคียงบ่าเคียงไหล่กันออกมาจากร้าน

เขารับจะเป็นทนายหน้าหอว่าความคดียักยอกทรัพย์ของธนาคาร

ทั้ง ๆ ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นนางกลางเมือง หล่อนก็มิได้ขัดเคืองโต้ตอบใด ๆ

เพื่อน ๆ คิดว่าเขาเป็นนกสองหัว จึงพากันรังเกียจไม่คบค้าสมาคมด้วย

กีฬามหาวิทยาลัยแต่ละครั้ง สถาบันที่ไม่มีทีมชาติมักเป็นหมูสนามให้เขาต้อน