ก. การวางแผนในการใช้ปัจจัยการผลิต

ข. การวางแผนการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า

ค. การวางแผนการใช้แรงงานคนที่มีประสิทธิภาพ

ง. กระบวนการแปรสภาพทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจํากัด

ก. ทอผ้าไหม - สุพรรณบุรี

ข. กรีดยางพารา - นครศรีธรรมราช

ค. ของที่ระลึกจากเปลือกหอย- ลพบุรี

ง. ลําไยอบแห้ง – นครราชสีมา

ก. เพื่อความทันสมัย

ข. เพื่อลดการใช้แรงงานคน

ค. เพื่อเพิ่มปริมาณการผลิตสินค้า

ง. เพื่อให้การผลิตสินค้ามีประสิทธิภาพ

ก. ผลผลิต

ข. ปัจจัยการผลิต

ค. กระบวนการผลิต

ง. ภูมิปัญญาชาวบ้าน

ก. ผู้ค้า

ข. ผู้ผลิต

ค. ผู้บริโภค

ง. ผู้ประกอบการ

ก. นายทุน

ข. ช่างฝีมือ

ค. นักธุรกิจ

ง. ผู้ประกอบการ

ก. ที่ดิน ผู้ผลิต แรงงาน สถานที่

ข. เงิน อาคารสถานที่ เครื่องจักร ผู้ผลิต

ค. ที่ดิน เงิน อาคารสถานที่ ผู้ดำเนินการ

ง. ที่ดิน แรงงาน ทุน ผู้ประกอบการ

ก. การเลี้ยงสัตว์

ข. การทำประมง

ค. ร้านค้าสะดวกซื้อ

ง. โรงงานแปรรูปผลไม้

ก. เกิดปัญหาการว่างงาน

ข. มีสินค้าใหม่ๆ เพิ่มมากขึ้น

ค. เกิดการขยายตัวทางเศรษฐกิจมากขึ้น

ง. มีการคิดค้นการจำหน่ายด้วยวิธีการใหม่ ๆ

ก. การผลิตขั้นตติยภูมิ

ข. การผลิตขั้นทุติยภูมิ

ค. การผลิตขั้นปฐมภูมิ

ง. การผลิตแบบเศรษฐกิจพอเพียง

ก. ต้นทุนตํ่า - กําไรมาก

ข. ต้นทุนสูง - กําไรมาก

ค. ต้นทุนตํ่า - กําไรน้อย

ง. กําไรมาก - ต้นทุนสูง

ก. ผู้ผลิต

ข. รัฐบาล

ค. ธนาคาร

ง. สหกรณ์

ก. ใช้ให้มากที่สุด

ข. ใช้อย่างประหยัด

ค. ใช้อย่างมีประสิทธิภาพ

ง. ใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด

ก. ประหยัดค่าใช้จ่าย

ข. เพิ่มต้นทุนการผลิต

ค. ได้ผลผลิตจำนวนมากขึ้น

ง. สินค้ามีมาตรฐานเดียวกัน

ก ผู้ประกอบการ

ข เจ้าของสวนส้ม

ค พนักงานธนาคาร

ง เครื่องจักรในโรงงาน

ก. การทุ่มตลาด

ข. การลดการลงทุน

ค. หลักการแบ่งงาน

ง. การประหยัดต่อขนาด